DE GESCHIEDENIS VAN DE ZEEVANGSFANFARE

Het Zeevangsfanfare is officieel opgericht op 21 november 1968 en begon voor een tweetal orkesten een nieuw leven. Want het begin van de Zeevangsfanfare betekende niet dat er voor die tijd nog geen fanfare orkesten waren in de Zeevang, integendeel. In de gemeente bestonden in het begin van de 20e eeuw vier fanfare orkesten, namelijk in Kwadijk, Middelie, Oosthuizen en Warder.

In 1880 werd de fanfare Eensgezindheid in Kwadijk opgericht, gevolgd in 1882 door Crescendo in Middelie. Later, namelijk in 1937, gingen beide orkesten op in een orkest met de naam Eensgezindheid. Vlak voor het ontstaan van de Zeevangsfanfare werd dit orkest opgeheven in 1964, wat op zich opmerkelijk was omdat dit orkest uit maar liefst 50 mannen en vrouwen bestond, waarmee het orkest speelde in de ereafdeling. Daarnaast had de fanfare Eensgezindheid rond die tijd ook nog een jeugdorkest met 20 leden. Zo hield het orkest op te bestaan en gingen enthousiaste muzikanten over naar een ander korps.

In 1890 werd in Warder fanfare Excelsior opgericht. Dit orkest speelde een belangrijke rol in de geschiedenis van het dorp. Ook dit orkest bracht het tot de ereafdeling en leverde op concoursen opmerkelijke prestaties. Kort na de oprichting van Excelsior in Warder, werd in 1892 in Oosthuizen fanfarekorps Andante opgericht. Ook dit orkest speelde een centrale rol in het dorpsleven in die tijd, als het ging om sportfestiviteiten, Sinterklaasoptochten, Oranjefeesten en dergelijke. Net als Excelsior Warder werd ook door dit orkest vaak een prijsje weggesleept op een concours. Ieder jaar werd namelijk trouw het muziekfestival in Leiden bezocht. Er werd daar gespeeld in de afdeling uitmuntendheid. Naarmate de tijd verstreek werd het steeds moeilijker om, zoals bij vele orkesten, voldoende bezetting te houden in het orkest en werden rond 1966 al suggesties gedaan om te denken aan een fusie met Excelsior Warder. Maar ja, Oosthuizen en Warder samen, dat viel niet mee. Uiteraard wilden beide fanfares graag hun eigen identiteit behouden voor het dorp.

SAMENSMELTING VAN ORKESTEN
Hoe nu verder. Één van onze huidige leden, de heer Jan de Reus was in die tijd secretaris bij Andante in Oosthuizen. Deze Jan de Reus was dan ook de aangewezen man om de samensmelting van beide orkesten op papier te zetten voor deze krant. Jan dook in de geschiedenisboeken en diepte alle bovenstaande feiten op. Wat nu volgt is dus een ooggetuigenverslag van de fusie tussen Andante Oosthuizen en Excelsior Warder. (We gaan dus verder in de ik-vorm).

Er werd druk vergaderd over hoe we dit moesten gaan aanpakken. Uiteindelijk werd in een bestuursvergadering besloten om eens poolshoogte te gaan nemen bij Excelsior Warder. En zo geschiedde. Ik heb contact gezocht met de secretaris van Excelsior, de heer Roelofs. Ik had met de heer Roelofs een geanimeerd gesprek, maar of er een kans van slagen was dat zou de toekomst leren. De heer Roelofs zou het in zijn bestuur bespreken. En toch kwam de oplossing sneller dan ik en iedereen dacht.

Op 29 februari 1968 werd er bij Excelsior een buitengewone ledenvergadering gehouden om de eventuele fusie met het buurkorps te bespreken. Uiteindelijk volgde een stemming. De helft van de leden was voor een fusie en de andere helft van de leden tegen. Een fusie leek haast onmogelijk. Gelukkig was daar de heer Tuinman, die een misschien wat bredere visie op de zaak had. Hij opperde dat de toekomst er voor beide orkesten niet rooskleurig uitzag, maar wilde toch graag het muziekgebeuren in de polders behouden. Men besloot uiteindelijk de samensmelting niet uit de weg te gaan. De voorzitter de heer Kramer stelde voortvarend voor om zo spoedig mogelijk te beginnen met de gezamenlijke repetities, als proefperiode. Ook hier vonden we met beide orkesten een compromis. De ene week werd er gerepeteerd in Warder en de andere week in Oosthuizen.

Op donderdag 21 november 1968 zijn, in het bijzijn van een lid van de Culturele Raad Noord-Holland en de beide besturen, de officiële statuten vastgesteld en hebben we de wens uitgesproken dat het de nieuwe Zeevangsfanfarekorps in alle opzichten goed mag gaan. Hierbij werden de beide verenigingen Andante Oosthuizen en Excelsior Warder ontbonden. De naam Zeevangsfanfarekorps was een suggestie van mevrouw Visser uit Warder. Later werd dit afgekort tot Zeevangsfanfare.

EERSTE GEZAMENLIJKE UITVOERING EEN FEIT
De eerste gezamenlijke uitvoering was op 11 januari 1969 in zaal Stokman te Oosthuizen. Deze eerste uitvoering werd gegeven in samenwerking met het Dames Zang Koor Oosthuizen (D.Z.K.O.). Het orkest stond toen onder leiding van de heer Klaas Tromp.

De vereniging bloeide op door enthousiaste bestuurders en muzikanten. In het begin werden er zelfs drie donateurconcerten per jaar gegeven. Dit gebeurde dan in Oosthuizen, Warder, Middelie of Beets. Er volgde nog vele succesvolle jaren, ook na de dirigentenwissels met de heer Maarten Molenaar, de heer Joep van der Oord en de heer Peter Goosensen. Ook is er eind jaren zeventig en begin jaren tachtig nog een behoorlijk jeugdorkest geweest.

De laatste tijd moet ik constateren dat, net als bij vele andere orkesten in Nederland, de animo van de jeugd een beetje verdwijnt en dat is jammer, want muziek maken is hartstikke leuk. Niet alleen voor jezelf, maar ook omdat je andere mensen mee kunt laten genieten bij optredens. Inmiddels heeft de Zeevangsfanfare een eigen opleiding. De leerlingen vormen tegenwoordig een levendig leerlingenorkest, dat in eerdere samenstellingen al diverse prijzen heeft gewonnen.

Jan de Reus